علاوه بر مشکلاتی که در انتشار کتابم ایجاد شد خیلی ها گفتند نمایشگاه امسال میای ایران و می بینیمت و من نداشتن هزینه سفر رو بهانه کردم در حالیکه واقعا هزینه اش را ندارم اما اگر ایران هم بودم شرکت نمی کردم. حتی زمانی که مرا به انجمن های ادبی امارات دعوت کردند هم نرفتم. من خسته تر از این دورهمی های متظاهرانه فرهنگی هستم. من خجالتی تر و بی اعتماد به نفس تر از چیزی هستم که در دنیای مجازی نشان می دهم اینجور شلوغی ها و در معرض نمایش قرار دادن خودم را دوست ندارم. با وجود اینکه از افسردگی رنج می برم و رعشه های دستم در جمع و حالت دستپاچگی ام همیشه بر خجالتی بودنم می افزاید. و در آخر اینکه هرگز دلم نمی خواهد جایی در میان اهالی ادبیات و قلم حضور پیدا کنم من قد و قواره اش نیستم. فن بیان ندارم نمی توانم در مقابل نوشته هایم از خودم دفاع کنم. نمی خواهم کسی رعشه های اندامم و سرم را ببیند یا وقتی در حال دستپاچگی جلو جمع سوتی می دهم. من غار خودم را دوست دارم. نمی خواهم هیچ نمی خواهم.
No comments:
Post a Comment